Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

αργοπορημένος

Στην παρέα..
όταν θέλουν να με θίξουν, λένε πως τα κάνω όλα αργά. Πιο αργά από οποιονδήποτε άλλο.
Σχολείο πήγα 1 χρόνο πιο αργά από τα άλλα παιδιά.
Γένια έβγαλα όταν οι υπόλοιποι έκαναν τζίβες με τα μούσια τους.
Θηλυκό άγγιξα όταν οι φίλοι είχαν ήδη φτάσει στο νούμερο 23 της λίστας τους.
Σπούδασα αρκετά αργοπορημένος σε σχέση με τους άλλους.
Έπιασα δουλειά όταν οι...προχωρημένοι, είχαν ήδη κολλήσει περί τα 1500 ένσημα έκαστος.
Παντρεύτηκα όταν.. (γράψε λάθος..δεν παντρεύτηκα ποτέ).
Αποφάσισα να ταξιδέψω πρώτη φορά σε ξένο τόπο, όταν ανακάλυψα σε σπίτια φίλων, διάφορα διακοσμητικά από μακρινές χώρες της ανατολής και της δύσης.

Μα ταξίδεψα πολύ. Αργά και με σταθερό βήμα, πήγα παντού. Πάτησα σε πόλεις και σε χωριά. Φόρεσα σκούφους και παλτά, καπέλα και σανδάλια. Γνώρισα ανθρώπους αργοπορημένους και βιαστικούς. Είδα πράσινους ουρανούς και κόκκινες θάλασσες. Μύρισα.. άπειρες μυρωδιές...

Γεύτηκα ζωή και αυτό είναι γεγονός.
Και τώρα που πεθαίνω, αποφάσισα να το κάνω όπως μου πρέπει.
Πεθαίνω λοιπόν αργοπορημένος, τόσο αργά, που δεν έχει μείνει ούτε ένα κοκκαλάκι από τους υπόλοιπους.
Και αφού πάντα τα έκανα όλα πιο αργά από τους άλλους, αποφάσισα να  στοιχειώσω τον τόπο για λίγα τέρμινα...πριν με καταπιεί το σύμπαν μια και για πάντα.

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

Δίδυμος

Ναι!
Είμαι δυο άνθρωποι μέσα σε έναν γιατί μπορώ.
Θα μπορούσα να ήμουν εκατό άνθρωποι μέσα σε έναν. Μα με τόσους αμέτρητους εαυτούς θα τρόμαζες.
Εδώ δεν μπορείς να αντέξεις εμένα και τον εαυτό μου, θα άντεχες και τους υπόλοιπους 98?

Και μη νομίζεις πως και σένα σε αντέχουμε και οι δύο..
Κάθε μέρα μαλώνουμε με τον εαυτό μου για την πάρτη σου..
Τόσο καιρό κοντεύω να με χάσω για να παραμείνω μαζί σου..

Και μη θαρρείς πως δεν μ'αγαπάω! Μ'αγαπάω πάρα πολύ!
Αν καταλαβαίνεις τι προσπαθώ να σου πω..



Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

γέλασα όταν το σκέφτηκα

"Όταν εσύ πήγαινες, εγώ ερχόμουν".

όποτε μου λες αυτήν τη φράση, δεν απαντώ.
μάλλον γιατί δεν την καταλαβαίνω.
είμαι έξω από αυτό.
μόνο..σκέφτομαι από μέσα μου πως.. εσύ καλά έκανες και πηγαινοερχόσουν, μα εγώ απλά δεν θα πήγαινα ποτέ!
Γιατί από εκεί ξεκίνησα.
και τράβηξα παραπέρα.
ούτε πίσω κοίταξα, ούτε καν σκέφτηκα ποτέ τι σημαίνει το "πηγαινοέρχομαι".
μόνο μπροστά κοίταζα. και δίπλα μου.

Έπειτα ένα ισχνό, ίσως συμπονετικό, μειδίαμα σχηματίζεται στα χείλη μου.
μα πως μπορείς να συνδέεις την πορεία σου, με την δική μου?
πόσο θολώνει το μυαλό σου ώρες ώρες?
συνέχισε το "πηγαινέλα" σου και όταν ζαλίζεσαι καμιά φορά κάνε στην άκρη λίγο να ξαποστάσεις.
κι αν είσαι τυχερή, θα βρεθούν και κάνα δυο αθώοι και αφελείς καλόγεροι να σου δώσουν ένα ποτήρι νερό.. να ανασάνεις.

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2013

όπως ο ήλιος που βουτά μέσα στη θάλασσα

Όταν την είδε για πρώτη φορά, δεν του έκανε καμία εντύπωση.
Τις επόμενες μέρες που ακολούθησαν, διαπίστωσε ότι συνεχώς εμφανιζόταν μπροστά του.
Άρχισε να την "παρακολουθεί" από απόσταση. Δεν ήξερε γιατί. Απλή περιέργεια πιθανότατα.
Πίστευε ότι δεν χρειαζόταν να κάνει και πάρα πολλά για να την κατακτήσει. Αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού είχε παραβλεφθεί από εκείνη. Εκείνη ήταν που δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να κρύψει το ενδιαφέρον της για κείνον.
Δεν τον ένοιαζε και πολύ. Δεν ήταν από αυτούς που κολακεύονται από τέτοια. Ούτε έκανε συλλογή από γκόμενες.
Δεν ήταν συλλέκτης γενικώς. Ένιωθε πως όποιος συλλέγει, μετά βαραίνει, πνίγεται, αγχώνεται.
Συνέχισε όμως να την "παρακολουθεί" από απόσταση.

Με τον καιρό όμως, την πλησίαζε.. αργά - αργά. Δεν ήξερε γιατί. Μα μέρα με τη μέρα, καταλάβαινε πως είχε αυξήσει αισθητά τον ρυθμό που την πλησίαζε. Εκούσια? Δεν ήξερε να απαντήσει.
Και όσο πιο κοντά έφθανε, τόσο περισσότερο τον εντυπωσίαζε! Τί? Δεν μπορούσε να προσδιορίσει.

Πλέον,την σκεφτόταν συνέχεια. Τι είχε συμβεί?  Ό,τι και να 'ταν, ήταν σίγουρος πως την ήθελε.
Και έφτασε πολύ κοντά τελικά. Σε απόσταση αναπνοής.
Τόσο κοντά που δεν μπορούσε πια να την δει! Και ήξερε γιατί.Τόσο κοντά που δεν μπορούσε πια να εντυπωσιαστεί. Και ήξερε γιατί.

Για να δεις κάτι χρειάζεται απόσταση. Όσο περισσότερο πλησιάζεις κάπου, τόσο περισσότερο διαπιστώνεις πως δεν είναι αυτό που νομίζεις.

Και απογοητεύτηκε. Και δεν ήξερε γιατί.
Έμαθε όμως, πως το να κοιτάει κανείς από απόσταση έχει την μαγεία του μερικές φορές.
Και αποφάσισε, πως ο ήλιος, θα συνέχιζε να σβήνει μέσα στην θάλασσα.

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

νεκρική ασφάλεια

"να μην έρθεις άλλη φορά χωρίς να με ειδοποιήσεις πρώτα.
να ενημερώνεις. να ετοιμάσω το σπίτι. να είμαι έτοιμη και γω.
έτσι κάνει ο κόσμος."

έτσι κάνει ο κόσμος.
δεν δέχεται αυθόρμητη επίσκεψη.
μόνο με ραντεβού.
έχει απαγορεύσει στο άγνωστο να είναι ο επισκέπτης.
πρέπει να δίνει ημερομηνία άφιξης.
θέλει ασφάλεια ο κόσμος.

ποιος είναι αυτός ο άγνωστος που χτυπάει την πόρτα μου?

και το άγνωστο σταμάτησε να έρχεται πια σε σένα.
όλα γνωστά πλέον.
ασφάλεια.
από το ένα γνωστό στο άλλο.

γιατί η ζωή μου δεν έχει νόημα?

φταίει που σκότωσες το τυχαίο.
το νόημα, η χαρά, η ζωή, έρχεται από το ξένο. από το απρόβλεπτο.
από ένα ξαφνικό χτύπημα στην πόρτα σου.. που δεν περιμένεις!