η γάτα του Ζαν Μαρί Ντεκαπάζ

Ένα πρωί, η Ριρίκα είδε τοιχοκολλημένο ένα χαρτί δίπλα από την εξώπορτα του σπιτιού της.
Ο αντιπαθητικός άνδρας, τον οποίο φιλοξενούσε στο σπίτι της τα τελευταία 10 χρόνια, είχε αποφασίσει να κάνει έξωση στα ποντίκια.
Η Ριρίκα, που στην γειτονιά ήταν διάσημη ως "η μαύρη γάτα του Ζαν Μαρί", δεν χάρηκε καθόλου με αυτή την εξέλιξη.
Και πραγματικά, μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, όλα τα ποντίκια είχαν εξαφανιστεί από το σπίτι. Αθόρυβα, χωρίς φωνές και τυμπανοκρουσίες, χωρίς μάχες και δράματα, τα ποντίκια αποτελούσαν πια παρελθόν μέσα στο σπιτικό της.

Από τότε, η γάτα του Ζαν Μαρί αποφάσισε πως τους μισεί όλους. Κάθεται ήρεμη στην πολυθρόνα της και σκέφτεται έναν πιθανό γενικό αφανισμό.
Δεν τους αγάπησε ποτέ τους δίποδους. Ούτε και τους τετράποδους ομοίους της.
Ξέρει πως όσο περνά ο καιρός, όλο και πιο πολύ μοιάζει στον υποτακτικό, φιλοξενούμενό της.
Δεν έχει ίχνος οργής μέσα της, μα ούτε και αγάπης.
Μισεί τους πάντες ήρεμη και περιμένει τον αφανισμό της.

Η γάτα του Ζαν Μαρί δεν τρώει από κονσέρβες. Δεν έμαθε ποτέ να τις ανοίγει.
Κι αν τα ποντίκια είναι άγευστα, αυτό η Ριρίκα δεν το ξέρει. Ρωτήστε καλύτερα άλλες γάτες.